Początkowo to zaszczytne miano było zarezerwowane jedynie dla męczenników – mówi ks. Patryk Obszyński z parafii św. Michała Archanioła w Zamościu:
Według prawa kanonicznego proces kanonizacyjny może się rozpocząć dopiero 5 lat po śmierci osoby, chociaż w wyjątkowych okolicznościach papież może pozwolić na jego rozpoczęcie wcześniej.
Kościół pokazuje nam świętych, aby nas wspierali w drodze do Nieba i pokazywali nam swoim przykładem, że świętość jest osiągalna – podkreśla ks. Patryk Obszyński.
Święci nie przysłaniają nam Pana Boga, ale są naszymi orędownikami w niebie, dlatego warto znaleźć sobie swojego ulubionego świętego, który będzie dla nas przewodnikiem i wsparciem na drodze wiary.
Kanonizację poprzedza beatyfikacja czyli akt uznania osoby, sługi Bożego, za błogosławioną, to znaczy obdarzoną szczególną łaską. Beatyfikacja inicjuje oficjalny kult i jest zwykle wstępem do kanonizacji.
Do beatyfikacji potrzebna jest aprobata przynajmniej jednego cudu dokonanego za przyczyną sługi Bożego. Podczas uroczystości beatyfikacyjnej sługa Boży otrzymuje tytuł błogosławionego i może odbierać kult publiczny, ale tylko na określonym terenie, np. w mieście, diecezji, w danym kraju.
Do kanonizacji, czyli uznania za świętego, wymaga się zatwierdzonego przez Kościół drugiego cudu, dokonanego już po beatyfikacji za przyczyną Błogosławionego. Wówczas Ojciec Święty ogłasza daną osobę świętą. Odtąd modli się do niej cały Kościół, można poświęcać jej świątynie i włączać do liturgii.
Napisz komentarz
Komentarze