Władze komunistyczne rozważały taką decyzję już podczas fali strajków w sierpniu 1980 roku i chociaż pojawił się kompromis w postaci porozumień sierpniowych i powstania NSZZ „Solidarność”, to kolejne miesiące były okresem przygotowawczym do jego wprowadzenia. W listopadzie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych opracowywało plany internowania blisko 13 tysięcy wytypowanych działaczy opozycji, przygotowało ośrodki internowania i miejsca w więzieniach.
O północy oddziały ZOMO rozpoczęły ogólnokrajową akcję aresztowań działaczy opozycyjnych, a o godzinie 6:00 nad ranem, w radiu i telewizji nadano wystąpienie gen. Wojciecha Jaruzelskiego, który przekazał społeczeństwu informację o wprowadzeniu stanu wojennego.
Polacy tuż przed świętami Bożego Narodzenia zostali postawieni wobec bardzo trudnej rzeczywistości, a o głównych elementach tej codzienności mówi historyk Waldemar Wolanin.
Ważną rolę w tamtym okresie odegrał m.in. Kościół katolicki.
Przepisy stanu wojennego zniesiono 22 lipca 1983 roku.
Celem wprowadzenia stanu wojennego była likwidacja struktur opozycji demokratycznej, utrzymanie władzy i obrona reżimu komunistycznego w PRL-u.
Napisz komentarz
Komentarze